co zrobic gdy pies sie zakrztusi

Pies się trzęsie z zimna. Jednym z najczęstszych powodów, które opiekun psa może łatwo wydedukować są dreszcze u psa na skutek zmiany temperatury. Jeżeli zabierasz psa na spacer, gdy temperatura jest znacząco niższa od domowej i zaraz po wyjściu pies zaczyna dygotać, to najprawdopodobniej jest mu zimno. Wróć z psem do domu Strupy u psa – co może być przyczyną? Porady; Pies; 4 min czytania opublikowano 30 grudnia 2021. Jeśli na skórze Twojego psa pojawiły się strupy, to znak, że sam podopieczny najprawdopodobniej przyczynił się do powstania ran na ciele wskutek drapania lub uległ mniej lub bardziej poważnemu wypadkowi (typu pogryzienie przez inne zwierzę, podrapanie o ostrą krawędź itp.). Szybko połóż dziecko na brzuchu, twarzą do dołu. Lekko uderzaj je w plecy dłonią by wywołać odruch kaszlowy. Małe dzieci często krztuszą się podczas karmienia, zwłaszcza jeśli karmione są w nieodpowiedniej pozycji. Jeśli jednak dziecko zakrztusi się pokarmem w postaci stałej, będziesz musiała zastosować chwyt Heimlicha. Pies. Żółtko jajka. Żółtko to doskonałe źródło białka zwierzęcego, tłuszczów, witamin i biotyny. Regularne podawanie go psu szybko sprawi, że sierść stanie się gęsta, miękka i lśniąca! Gotowane jajko można serwować czworonogowi jako przysmak.Wystarczy dodać łyżeczkę do pożywienia 2 razy w tygodniu, aby z czasem Podsumowujac mozes skutecznie zapobiegac zeby twoj pies nie jezzial kupy poprzez: przystrzyganije sie do harmonogramu dla ćwiczeñ i aktywnosci fizycznei; trzymanije pokarmu w bezzpiecznym miescu; uzywanije produktow odstraszañcyh; monitorowanije podgryzanije innyh psow/animali; wykonywanije regularnih badan weterynaryh oraz czescenije okazywanijeh miloscih oraz pozytywneh wsparcia dla Twoje dziecko się krztusi, a ty nie wiesz, co zrobić? Po pierwsze: nie panikuj. Na pozór niegroźne zakrztuszenie się może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla dziecka. Zdarza się, że jest bardzo niebezpieczne. Gdy kęs pokarmu utknie w drogach oddechowych, liczy się każda sekunda. perbedaan ras timbul karena hal hal berikut kecuali. Zakrztuszenie u dziecka może zdarzyć się w różnych sytuacjach, nie tylko w czasie jedzenia. Gdy przedmiot lub kęs pokarmu utknie w drogach oddechowych, powstaje zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia. Wtedy najważniejsze jest, aby szybko udzielić pierwszej pomocy. Najgorsza jest panika lub bezczynność. Zakrztuszenie u dziecka może zdarzyć się niemal w każdej chwili – podczas jedzenia, zabawy, na spacerze. Zakrztuszenie w większości przypadków jest niegroźne, czasami jednak dochodzi do powikłania, które nosi nazwę zadławienia. Zadławienie to stan zagrożenia zdrowia i życia. Sprawdź, jak postępować, gdy dziecko się zakrztusi, a co robić, gdy dojdzie do zadławienia. Spis treści: Zakrztuszenie i zadławienie – definicje i skutki Objawy zakrztuszenia u dziecka, objawy zadławienia Co zrobić, gdy dziecko się zakrztusi Pierwsza pomoc w zadławieniu Dlaczego dzieci się krztuszą Zapobieganie zadławieniom u dzieci Zakrztuszenie i zadławienie – definicje i skutki Zakrztuszenie u dziecka to pojęcie, które obejmuje też zadławienie będące powikłaniem zakrztuszenia. O zakrztuszeniu mówi się wtedy, gdy do tchawicy, krtani lub oskrzeli trafi ciało obce. Najczęściej jest nim kęs jedzenia lub odrobina napoju, ale w przypadku dzieci istnieje ryzyko, że do dróg oddechowych trafi też drobna zabawka lub inny niewielki obiekt, który dziecko weźmie do ust. Niegroźne zakrztuszenia kończą się kaszlem i wydaleniem z dróg oddechowych ciała obcego. Jednak nie zawsze zakrztuszenie u dziecka ma tak szczęśliwy przebieg. Gdy kawałek pokarmu lub przedmiot utknie w drogach oddechowych, może zablokować swobodny przepływ powietrza do płuc – dochodzi wtedy do zadławienia. W tej sytuacji organizm nie potrafi samodzielnie pozbyć się powstałej blokady i potrzebna jest pomoc z zewnątrz. Przedłużające się zablokowanie dróg oddechowych, czyli zadławienie, skutkuje niedotlenieniem całego organizmu, ale najbardziej wrażliwy na brak tlenu jest mózg. Im dłużej trwa zadławienie, tym większe ryzyko powstania trwałych uszkodzeń tego delikatnego narządu, a nawet śmierci dziecka. Objawy zakrztuszenia u dziecka, objawy zadławienia Jak odróżnić zadławienie od zakrztuszenia u dziecka? Sprawa jest na szczęście dość prosta. W zakrztuszeniu dziecko kaszle i robi to efektywnie – głośno i intensywnie. Nie traci kontaktu z otoczeniem, nie sinieje, jest w stanie nabierać powietrze do płuc, może próbować mówić. Objawy pojawiające się przy zadławieniu: bezgłośny kaszel brak możliwości mówienia lub brak płaczu u niemówiącego jeszcze dziecka sinienie twarzy utrata przytomności. Co zrobić, gdy dziecko się zakrztusi Jeśli wiadomo, że doszło do zakrztuszenia, a nie zadławienia, trzeba zachować spokój i zachęcać dziecko do kaszlu. W końcu gwałtowny wypływ powietrza z płuc, jaki towarzyszy kaszlowi, najprawdopodobniej wypchnie ciało obce z dróg oddechowych. Nie należy dziecka klepać w tym czasie po plecach, gdyż wstrząsy, zwłaszcza w pozycji pionowej tułowia, mogą jedynie spowodować obniżenie się ciała obcego w drogach oddechowych. Przez dłuższy czas obserwuj dziecko, które się zakrztusiło – także wtedy, gdy wszystko wróci do normy. Zwracaj uwagę na to, czy z czasem nie zmienia się ton podczas płaczu, czy oddech nie staje się cichszy, nie pojawia się świst, kaszel bez przyczyny, sinienie wokół ust, paznokci lub ogólne sinienie skóry. Gdybyś zauważyła któryś z tych objawów, jak najszybciej zawieź dziecko do lekarza. Możliwe, że w dolnym odcinku dróg oddechowych nadal tkwi ciało obce. Pierwsza pomoc w zadławieniu u dziecka Jeśli dziecko się zadławiło, zachowaj zimną krew – to trudne, gdy dziecko walczy o oddech, ale tylko wtedy będziesz w stanie mu pomóc. 1. Ułóż dziecko na przedramieniu twarzą w dół. Dłonią przytrzymaj głowę, nie blokując przy tym nosa ani ust dziecka. Jeśli dziecko jest za ciężkie, by tak je położyć, przedramię oprzyj na swoim udzie. Gdy jest zbyt duże, by oprzeć je wygodnie na przedramieniu, usiądź lub uklęknij na podłodze i przełóż je przez kolana głową w dół. Nigdy nie odwracaj dziecka do góry nogami. 2. Uderz nadgarstkiem w plecy. Powtórz to do 5 razy. Jeśli dziecko złapie oddech, mocniej zakaszle, zacznie głośno płakać, to znaczy, że twoje działanie było skuteczne. A jeśli nie, zrób to, co w kolejnym punkcie. 3. Usuń ciało obce. Odwróć dziecko twarzą do siebie, rozchyl jego usta – jeśli zobaczysz ciało obce, spróbuj je wyjąć jednym palcem (zagiętym jak haczyk). Nie chwytaj go dwoma palcami, bo mogłabyś wepchnąć je głębiej. Jeśli nic nie wskazuje na to, że drogi oddechowe dziecka zostały udrożnione, zrób kolejny ruch: 4. Uciskaj klatkę piersiową. Ułóż niemowlę tak jak w punkcie 1., tyle że na plecach, podtrzymując ręką jego potylicę i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej. Połóż na mostku palec wskazujący i środkowy. Uciśnij klatkę tak, aby ugięła się na 1/3 swojej głębokości. Po każdym ucisku poczekaj, aż mostek wróci do pozycji wyjściowej, nie zdejmując z niego palców. Powtórz pięć razy. Jeśli maluch nie zacznie głośno płakać, kasłać, nie pozbędzie się ciała obcego, „uderzaj” i „uciskaj” po 5 razy na przemian. Jeśli to nie pomoże, to dalej: 5. Powtarzaj opisane powyżej czynności aż do skutku lub przybycia fachowej pomocy. Nie poddawaj się, gdyż z czasem rozluźnią się mięśnie gardła i łatwiej będzie ci usunąć tkwiącą w nich przeszkodę. 6. Jeśli dziecko straci przytomność, rozpocznij resuscytację dziecka (w przypadku dziecko, które nie skończyło roku, stosuj zasady obowiązujące przy resuscytacji niemowlaka). Połóż dziecko na wznak na twardym, równym podłożu. Odchyl główkę i wykonaj 5 wdechów po 1-1,5 s. Próbuj do 5 razy. Jeśli to nie da efektu, masuj serce i wentyluj (15 uciśnięć klatki, 2 wdechy). Przed kolejnymi wdechami sprawdź, czy nie widać ciała obcego. Jeśli do tej pory nie wezwałaś pogotowia, zrób to po jednominutowej reanimacji. A jeśli nic się nie zmieni (dziecko nie zacznie się poruszać, płakać), prowadź reanimację aż do jego przybycia bez sprawdzania, czy dziecko oddycha, ma puls itd. Na wszelki wypadek zawczasu powieś w widocznym miejscu telefony ratunkowe: 999 lub 112 (tylko z komórki) – to obowiązujący numer alarmowy w całej Unii Europejskiej. Gdy z dzieckiem dzieje się coś złego, ze zdenerwowania łatwo zapomnieć, pod jaki numer należy zadzwonić. Dlaczego dzieci się krztuszą Wszystkie dzieci poznają świat, nie tylko go oglądając, dotykając, ale przede wszystkim „smakując” to, co wpadnie im w ręce. Po drugie – układ nerwowy dziecka stale dojrzewa i dopiero musi się nauczyć sprawnie połykać pokarm. Nie staraj się więc przemycić kolejnej łyżki zupki, gdy niemowlę jest rozbawione lub z przejęciem opowiada ci coś w swym własnym języku. Wtedy o zakrztuszenie naprawdę nietrudno. Niektóre dzieci krztuszą się jedzeniem, inne mlekiem, starsze mogą zakrztusić się cukierkiem albo wodą na basenie czy własną śliną – w przypadku płynów dostających się do układu oddechowego mówi się o zachłyśnięciu. Jeszcze inne potrafią zakrztusić się drobną zabawką. Do zakrztuszeń u dzieci dochodzi naprawdę często, na szczęście większość z nich nie prowadzi do zadławienia. Pamiętaj też, że częściej od innych dzieci krztuszą się maluchy zmuszane do jedzenia. I nigdy podczas karmienia nie kładź dziecka. Lepiej, by jego główka wraz z górną połową ciała były lekko uniesione. Tchawica u rocznego dziecka ma średnicę jedynie 7 mm. Można więc sobie wyobrazić, że wystarczy naprawdę niewielki przedmiot, aby doprowadzić do zakrztuszenia czy nawet zadławienia. W dodatku podrażnione drogi oddechowe mogą zareagować skurczem, co dodatkowo zmniejszy ich światło i jeszcze bardziej utrudni przepływ powietrza. Zapobieganie zadławieniom u dzieci Uwaga na drobne przedmioty! Po każdym praniu sprawdź, czy guziczki i ozdoby na ubrankach dziecka są mocno przyszyte. Upewnij się też, że od jego zabawek nie można czegoś łatwo oderwać. Schowaj te, które są przeznaczone dla dzieci powyżej 3. roku życia. Nigdy nie pozwalaj niemowlęciu bawić się sflaczałym lub pękniętym balonem. No i pilnuj starszego rodzeństwa, aby nie karmiło malucha swoim jedzeniem ani nie dawało mu swych zabawek. Nie połykaj też przy dziecku żadnych leków (maluch może spróbować cię naśladować, poza tym możesz nie zauważyć, że maleńka tabletka potoczyła się pod stół). Tuż przed karmieniem nie smaruj dziąsełek niemowlaka żelem łagodzącym swędzenie towarzyszące ząbkowaniu. Sprawdź też, czy tarcza smoczka nie jest na tyle mała, by dziecko mogło go włożyć do buzi w całości. I nigdy nie zostawiaj dziecka samego, gdy je. Powodem zakrztuszenia może być nawet miękka kukurydziana chrupka! Konsultacja: dr Stanisław Bogucki, chirurg dziecięcy, specjalista medycyny ratunkowej. Szpital Dziecięcy im. prof. dr. Jana Bogdanowicza w Warszawie Zobacz także: Jak pomóc dziecku, które się zakrztusiło [WIDEO] Najczęstsze przyczyny zadławień u dzieci [WIDEO] Resuscytacja dzieci w różnym wieku Kontrolowanie tego, jak głośny jest pies, jest jednym z ważniejszych aspektów bycia odpowiedzialnym właścicielem. Poza tym, nadmierne szczekanie może być denerwujące nie tylko dla Ciebie, ale także dla Twoich sąsiadów. O co ten całych hałas Pierwszym krokiem do wyeliminowania problemu jest ustalenie, dlaczego pies szczeka. Niektóre psy szczekają,, ponieważ chcą powiedzieć, że czegoś potrzebują. Może są głodne, spragnione lub chcą się bawić. Jeżeli szczekanie staje się poważnym problemem, może to czas, aby nauczyć go innych sposób zwracania na siebie uwagi, takich jak grzebanie łapą lub oczekiwanie przy drzwiach lub przy misce. Zabawa Wiele psów szczeka, kiedy zobaczy inne psy zapraszające je do zabawy. Jest to zupełnie normalne, ale od Ciebie zależy, jaki rodzaj szczekania jest dopuszczalny i czy nauczysz psa, że będzie się mógł bawić dopiero wtedy, gdy się uspokoi. Sam w domu Pies może szczekać, kiedy zostaje sam w domu. Spróbuj więc wychodząc zostawić w domu włączoną muzykę lub radio, aby słyszał znajome odgłosy. Możesz mu także zostawić zabawki, których używanie wymaga od niego długiego wysiłku i będzie go zajmowało przez cały czas samotnego pobytu w domu. Dobrym sposobem zmniejszenia leków jest pozostawienie psu starego niepranego ręcznika lub ubrania, które będzie miało zapach członka rodziny. Kiedy powrócisz w domu, postaraj się bardzo intensywnie się z nim pobawić lub zmusić do wysiłku. Ponieważ za Tobą tęsknił, nie ma lepszej metody na „naprawienie”, więzi między wami, którą nadwątliła rozłąka. Na straży Jednym z najczęstszych powodów szczekania psa jest alarm. Jeżeli Twój pies zobaczy, że do domu zbliża się ktoś obcy, zaczyna szczekać, aby Cię o tym powiadomić. Ponieważ traktuje Ciebie jako przywódcę stada, chce abyś to sprawdził. Niektóre psy są specjalnie rozmnażane, aby ostrzegały przez zagrożeniem, więc jest to zachowanie, do którego być może będziesz chciał psa zachęcać. Pozwól swemu psu szczekać, aby wzbudzić Twoje zainteresowanie, ale staraj się go uciszyć, kiedy jesteś pewien, że nie ma nikogo obcego. Opracuj system Wszystkie aspekty szkolenia psa wymagają pewnego systemu. Psy przyzwyczajają się do działań rutynowych, dlatego takowe znacznie zwiększają Twoje szanse na sukces. Być może brałeś już udział w zajęciach ze swoim szczeniakiem, a jeżeli nie, dlaczego nie spróbować właśnie teraz? Nigdy nie jest za późno na nauczenie starszych psów nowych sztuczek, dlatego tresura może być świetnym sposobem nauczenia się nowych metod postępowania z psem. Cisza Jednym ze sposobów nauczenia psa komendy „cisza” jest uspokojenie go lub odwrócenie jego uwagi za każdym razem, gdy szczeka. Do odwrócenia jego uwagi możesz użyć czegoś, do robi głośny hałas, na przykład puszkę z monetami w środku, a następnie głośno i jednoznacznie powiedzieć „cisza”. Kiedy Twój pies przestanie szczekać, musisz go wynagrodzić. Nigdy nie krzycz, kiedy chcesz, aby przestał szczekać, ponieważ powoduje to lęk i może utrudnić jakiekolwiek szkolenie. Ponadto pies może się zagubić, jeżeli uzna, że Ty także zacząłeś szczekać. Krzyk tylko wzmacnia nawyk szczekania. Podsumowując Szkolenie jest zawsze najlepszą metodą skorygowania złych zachowań Twojego psa. Pamiętaj jednak, że w większości przypadków szczekania jest częścią bycia psem. Musisz zacząć działać dopiero wtedy, gdy nie jest ono nieuzasadnione i uciążliwe. Jeżeli szczekanie utrzymuje się dłużej, Twój lekarz weterynarii może udzielić CI dodatkowych wskazówek albo zasugerować użycie innych technik postępowania behawioralnego. Użądlone przez osy i pszczoły psy wykazują bardzo silny niepokój i szybko puchną. Osa w odróżnieniu od pszczoły może żądlić wielokrotnie, ale nie zostawia żądła. W wypadku pszczoły zbiorniczek z jadem wyrywany jest razem z żądłem. Wtedy tkwiące w ciele psa żądło, choć odłączone już od ciała owada może przez długi czas, rytmicznie kurcząc się, wtłaczać jad z woreczka jadowego. Gdy psa użądli osa lub pszczoła Trzeba wtedy jak najszybciej zlokalizować i usunąć żądło. Następnie, aby ulżyć zwierzęciu, należy na opuchnięte miejsca zrobić zimne okłady z roztworu sody oczyszczonej (płaska łyżeczka sody na szklankę wody). W wypadku bardzo licznych użądleń w szczególnie niebezpieczne miejsca, np. wewnątrz jamy ustnej, trzeba natychmiast szukać pomocy lekarza weterynarii. Żeby nie doszło do zapaści, a nawet do śmierci zwierzęcia, konieczne jest bowiem podanie leków przeciwwstrząsowych, przeciwobrzękowych, sprawniających krążenie i oddychanie. Niekiedy nawet zaintubowanie (włożenie rurki do tchawicy) zwierzęcia. Aby uniknąć takich sytuacji, nie zostawiajmy psa bez kontroli tam, gdzie może być narażony na użądlenia (np. w pobliżu ula, skupiska kwitnących akacji czy lip). Gdy psa ukąsi żmija Niezwłoczna pomoc lekarza weterynarii jest konieczna zawsze wtedy, gdy psa ukąsi żmija. Zanim jednak dotrzemy do lecznicy, trzeba jak najszybciej założyć opaskę uciskową powyżej miejsca ukąszenia, a samo to miejsce chłodzić zimnymi okładami. Ukąszonemu psu trzeba podać najszybciej jak tylko można surowicę oraz leki wspomagające. Niezbędne jest także opatrzenie miejsca pokąsania. Może się niestety zdarzyć, że lekarz w swoim gabinecie nie będzie akurat miał potrzebnej surowicy. Dlatego dobrze, jeśli towarzyszy nam druga osoba, która, gdy zwierzę będzie reanimowane, pojedzie po nią do apteki. Autor: Artur Dobrzyński

co zrobic gdy pies sie zakrztusi